Er kunnen in je leven gebeurtenissen zijn die ervoor zorgen dat je je afvraagt waar je veerkracht is gebleven. De verbinding met jezelf voelt wankel en contact maken met je verlangens en talenten is lastig. Misschien sta je op een kruispunt in je leven en ontbreekt het je aan moed om nieuwe stappen te zetten. Het kan zijn dat er verlieservaringen zijn zoals scheiding, rouw, verlies van je gezondheid of andere zaken die maken dat je basis wankelt.
Ik heb het vaste vertrouwen dat er voor iedereen stappen te zetten zijn. En soms is stilstaan de beste stap die je kunt maken. Om moed te verzamelen, te (her)ontdekken waar jouw kracht en talenten liggen en je zo bewust te worden van jouw veerkracht. Met die kracht kun je terugkijken naar wat was en vooruitkijken hoe je verder wilt gaan op jouw pad.
Elk seizoen heeft zijn eigen kwetsbaarheid
Je kwetsbaar voelen en dat ook aan iemand anders laten zien, is als het openen van de poort van je stad. Besef dat je jouw poort soms ook mag sluiten, bijvoorbeeld om op adem te komen of je voor te bereiden op een nieuwe fase. De kreeft geeft daarin een bijzondere les.
De levensles van een kreeft.
Een kreeft is een kwetsbaar dier met een harde schelp. Wanneer hij groeit, gaat zijn schelp oncomfortabel aanvoelen. De kreeft zoekt dan een plek onder de rots waar hij zijn schelp afgooit en ruimte neemt om een nieuwe schelp te maken. Dit verschalen duurt vaak enkele dagen. Een jonge kreeft verschaalt ongeveer zes keer per jaar, een oudere kreeft eens per jaar. Wanneer de kreeft op zijn kwetsbaarst is, zoekt hij dus een plek om te schuilen. Hij neemt ruimte en rust om een ander passend jasje aan te trekken.
(uit: ‘Kwetsbaarheid’ – Mirjam van der Vegt)
