Tot stilstand komen. De rest van de wereld draait door en je eigen leven lijkt bevroren. Angst en paniek overspoelen je: hoe gaat dit verder, komt het ooit weer goed? Je gaat door een onbekend gebied en de routekaart ontbreekt.
Misschien weet je niet hoe je verder moet of wilt. Je ploetert door, maar vreest dat je het zo niet volhoudt. Angst dat je zult ‘omvallen’. Doorgaan en wanhopig hopen dat het beter wordt.
Soms komt zo’n paniekperiode als een dief in de nacht. Er zijn ook situaties waarbij er al langer signalen zijn die misschien niet zijn herkend of erkend. Niet door jou en niet door de ander. Hoe kom je weer in beweging als je in Niemandsland bent?
De tijd dat ik herstelde van een burn-out voelde voor mij als dwalen in onbekend gebied. Mijn hoofd maakte overuren: waar nam ik een verkeerde afslag? Welke andere route had ik kunnen nemen zodat dit niet was gebeurd?
Voorafgaand aan een burn-out, een tijd van grote uitputting, is er sluipenderwijs een tekort aan energie en levenslust ontstaan. Je doet de dingen op routine en wilskracht en gaat door omdat het moet. Wie moet het werk dan doen? Of de gedachte: stoppen is geen optie, dan faal ik.
Misschien is tot stilstand komen juist wèl een optie. Of in ieder geval: je signalen serieus nemen en hardop uitspreken voor jezelf en de ander dat het zo niet gaat. In gesprek gaan om helder te krijgen wat jij nodig hebt om wel door te kunnen. Doorploeteren kost namelijk heel veel energie. En die energie ontbreekt vaak, zodat je nog vermoeider wordt.
Wat kunnen gesprekken met een ander opleveren? Heel veel, zoals: ruimte in je hoofd en je lijf. Opluchting. Merken dat de last lichter wordt. Weten en misschien voelen dat je het niet alleen hoeft te doen. Het uitspreken van dat wat soms zo diep verstopt zit in jezelf geeft een opening om nieuwe mogelijkheden te onderzoeken.
In tijden van uitputting ontstaat er vaak een soort kokervisus. Je mentale gezichtsveld is beperkt en het lukt onvoldoende om andere opties en mogelijkheden te bedenken. Had je eerder nog een plan B of C, nu is er een zwart beeld in je brein. Alsof er een melding is ‘het programma andere opties is momenteel buiten gebruik’. Er kunnen veel negatieve gedachten zijn: ik ben niet goed genoeg, ik kan het niet (meer).
Hoe kom je uit die negatieve spiraal? In het prachtig boek ‘Leven om te floreren’ beschrijft Maaike Verstraete dat het belangrijk is dat je jezelf toestemming geeft om alle emoties toe te laten. ‘Lastige gevoelens zijn een signaal, een noodoproep dat je een behoefte hebt waar niet aan voldaan is. Dat je je gedrag of leefwijze moet aanpassen. Emoties zorgen ervoor dat er een actie ontstaat.’ https://www.positivologie.be/leven-om-te-floreren
Hoe kom je weer in beweging in tijden dat je zo bezig bent met dat wat niet goed gaat? En zorg je ervoor dat er in je brein weer meer mogelijkheden ontstaan? Door op zoek te gaan naar je kracht, je successen en je talenten. Door te kijken naar die momenten, vroeger en nu, waarbij je met passie en plezier bezig bent. Als jouw talenten in actie zijn, geven ze je energie. Die krachtige momenten helpen om ook in alle mildheid te kijken naar de schaduwkanten. Naar die ingewikkelde zaken die er zijn in je leven.
Je bent welkom bij Bureau Pimpelmees voor een gesprek. Om te delen wat je bezighoudt, over de wirwar aan gedachten in je hoofd. Samen gaan we op zoek naar jouw talenten, naar jouw sterke kanten. En met die kostbare kennis kun je aan de slag om je eigen routekaart te ontdekken.
